Een moeizaam begin Toen ik aan mijn opleiding begon, was het toch zwaarder dan ik had verwacht. De lesstof was pittig en ik kwam er maar moeilijk doorheen. Soms had ik de neiging om maar met de hele opleiding te stoppen. Maar nu – drie jaar later – sta ik toch mooi met een diploma in mijn handen. Met dank aan mijn mentor, docenten en medestudenten.

Samen sterk Zelf was ik niet zo gemotiveerd, maar dankzij mijn klasgenoten en docenten ging alles goed. Mijn huiswerk maakte ik met een medestudent. Hier leerde ik erg veel van. Maar degene die echt lof verdiend is mijn mentor. Die heeft mij altijd bijgestaan. Ook in moeilijke tijden. Het is fijn dat er iemand is waar je altijd bij terecht kan. En die je oprecht wil helpen.

Sportieve toekomst Op dit moment werk ik veel met kinderen. Ik had een aantal jaar geleden nooit gedacht dat ik nu les zou geven aan grotere groepen. Mijn toekomst ziet er goed uit. Misschien dat ik volgend jaar begin met een andere sportopleiding, maar voorlopig sta ik liever op het sportveld.

Twijfels en onzekerheden
Is dit wel de juiste opleiding voor mij? Moet ik het wel afmaken? Wat zullen mijn ouders wel niet denken als ik ermee stop? En wat na mijn diploma? Als ik verder ga studeren, welke studie dan? Zal ik er een jaar tussenuit gaan, misschien even werken? Zo veel keuzes, zo veel stress.

Vertrouwen winnen
Gelukkig kon ik terecht bij mijn docent Recht. Een geweldige gozer, kan urenlang met hem praten. Hij geeft geweldig les. De manier hoe hij met zijn studenten omgaat, heel volwassen en serieus, maar ook in voor een grap. De combinatie is fantastisch. Zijn vertrouwen in mij en goede adviezen hebben mij geholpen om door te zetten. ‘Jij kunt dit. Ik weet het zeker!’

Grenzen verleggen
Ik zit inmiddels in mijn laatste jaar en loop 4 dagen per week stage bij de gemeente en ga ook 1 dag naar school. De finish is in zicht. Nog een paar maanden en dan mag ik het felbegeerde papiertje in ontvangst nemen! En ik heb een nieuwe droom: emigreren naar Japan en Japans leren. Dream big, work hard! Zonder twijfel een mooi avontuur.

Aandacht voor dromen Mijn grote passie is muziek maken. Daar ben ik dan ook de hele week druk mee. Met mijn band – Rootsriders – repeteer ik veel. We toeren door het hele land en zijn ook al meerdere keren op televisie geweest. Bij De Wereld Draait Door, Koffietijd en Het Klokhuis. Om na een optreden de volgende ochtend weer fris in de klas te zitten is soms een uitdaging. Gelukkig denken de docenten met mij mee en sta ik er niet alleen voor. Ze zijn op de hoogte van mijn muzikale droom.

Een eigen ritme Het betekent niet dat ik de kantjes ervan af kan lopen. Huiswerk maken of leren voor toetsen doe ik meestal onderweg naar een optreden toe. Ik krijg ook vaak een berichtje van een docent of het nog gelukt is met een opdracht die ingeleverd moet worden. Eigenlijk volg ik een opleiding op maat. Ik kan mijn passie uitoefenen en blijf toch bij met de rest van de klas.

Altijd gemotiveerd Mijn motivatie om naar school te gaan en scherp te blijven tijdens de lessen is te danken aan de steun en het vertrouwen dat ik van de docenten krijg. Zonder deze aandacht was ik misschien al afgehaakt. Nog een paar maanden en dan heb ik mijn diploma. Dat klinkt toch als muziek in de oren?